Armando

Armando (Amsterdam, 1929 – Potsdam, 2018) bekleedde een unieke positie binnen de Nederlandse hedendaagse kunst. Zijn schilderijen, vaak voorzien van Duitse titels, tonen de tragiek van de mens in een onverschillig landschap. Inspiratie vormt zijn jeugd in de omgeving van Kamp Amersfoort tijdens de Tweede Wereldoorlog. Toch is zijn werk eerder universeel dan biografisch: de verstilde maar dreigende beelden kruipen diep onder de huid. Vanuit zijn atelier in het Duitse Potsdam, werkt de 86-jarige kunstenaar nog elke dag aan zijn doeken. En als hij niet aan het schilderen was, had de creatieve duizendpoot daarnaast nog genoeg te doen als beeldhouwer, dichter, schrijver, violist, acteur, journalist, film-, televisie- én theatermaker.

In de afgelopen jaren voegde hij ook de carborundumdruk definitief toe aan zijn oeuvre. Carborundum is na diamant de hardste stof en wordt in grafische ateliers gebruikt om lithostenen te greinen, dat wil zeggen ruw te maken. Ergens in de experimentele zeventiger jaren besluit iemand in Parijs om dit materiaal op plexiglas aan te brengen – aanvankelijk met vuur, later met lijm – en met deze plaat te drukken op dik handgeschept papier. De carborundum-techniek is geboren.

Juist omdat Armando in zijn doeken met veel structuur en reliëf schilderde sloot deze techniek perfect aan op zijn schilderkunst. Alle prenten van Armando werden met lithografische inkten gedrukt op zwaar handgeschept papier in zeer kleine oplages . Uiteraard zijn alle prenten door Armando met de hand gesigneerd. Het gelimiteerde karakter en de originele ambachtelijke techniek van deze edities maken deze werken van Armando nu al tot collector’s items die exclusief bij ons verkrijgbaar zijn.